این روزها که در سوریه مخالفان بشار اسد اسلحه به دست گرفته اند و به جنایت میپردازند و آل یهود در بحرین اسلحه بطرف مردم میگیرد و تل آویو خط و نشان برای مبارزان فلسطینی می کشد و کاخ سفیدنشینان حمایت همه جانبه از مخالفین سوری میکنند و اتحادیه عرب در جهت نابودی سوریه تلاش میکند و قیام های اسلامی عربستان توسط آل یهود سرکوب میشود و در ایران که مردم و مسولین دارند چاره می اندیشند تا سال 92 را پر از حماسه کنند اما در داخل کشور خودمان هم کسانی بوده و هستند که اسلحه ی علما را بر دست گرفته اند و از همان ابزار جهت خدشه وارد کردن به چهره ی مبارک شان استفاده می کنند . " مداد العلمایی که افضل از خون شهداست " .
... ماه نیّر ! بتاب بر ستاره ی بی فروغ
وبلاگ شخصی مصطفی روحی
لینکستان
یکسال دیگر هم تمام شد !
از این بدتر هم مگر میشود ؟؟؟
یکسال از عمرت بگذرد و از خودت راضی نباشی !
چند سوال جدی در فضایی که مسئولین اجرایی کشور همه چیز را به شوخی گرفته اند :
1- جدی پرداختن به مسئله ی نوروز توسط دولت آنهم در شرایطی که مقام معظم رهبری از مسئولین کشور درباره وضعیت اقتصادی گله مند هستند و فرمودند که مسئولین باید برای حل گرانی گزارش بدهند چه توجیهی دارد ؟
2- حضور یک مسئول رسمی کشور در یک مراسم چهار ساعته - استقبال از نوروز - حلّال کدام مشکل مردم است ؟
امسال را هم امیدوار بودی که پسرت برمیگردد و باز مثل قدیم ندیما موقع سال تحویل دسته جمع دور سفره ی هفت سین خواهید نشست .
امسال هم تمام شد !
مادر چه به انتظار نشسته ای ؟ پسرت دیگر بر نخواهد گشت !
ولی مادری که من میبینم مادری ست از جنس مادر موسی ! به خوش عطری مادر عالم ؛ به صبوری عمه ی سادات (سلام الله علیهن) .
ولی ای مادر چند سال چشم به در دوخته ی نوشته ی من !
این روزها مهمانم . مهمان سفره ی کریم . میگویند غریب است اما ما که اینگونه نمی اندیشیم . بالاخره ما هم برای خود نظری داریم .
جمع مان جمع است . یه عده دختر و یه عده هم پسر ! که آمده اند فرزند انقلاب بودن خود را هم یاد بگیرند و هم اثبات کنند .
این روزها هم زائرم هم خادم . هم گمگشته ام و هم ره یافته ولی هنوز مانده است تا یک پرواز مهمان مان کنند . خلاصه با کریمان کارها دشوار نیست ولی اگر کریم ، حکیم هم باشد تاخیر و تعجیل در کارش بی حکمت نخواهد بود .
اینجا قرار است گم شوم تا پیدایم کنند . اینجا قرار است که پذیرایی شوم . وه که چه سفره ای و چه سفره داری !
حالا که فرصت خداحافظی می شود حافظ را همراه دل خود میکنم :
این یک دو دم که مهلت دیدار ممکن است
دریاب کار ما که نه پیداست کار عمر
(در مشهدالرضا دعاگوی دوستان خویش هستیم )
عصبانی ام ، ناراحتم از اینکه خلاف قانون عمل شد ، خلاف دستور شرع عمل شد ! و خلاف نظر رهبری ... ! وای از این همه وقاحت !!!
آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآی آقایون مسئولین مبادا خدمت تان را به رخ ما مردم بکشید ! مبادا بر سر ما منت بگذارید که سهام دادیم ، یارانه دادیم ، چه دادیم و چه خواهیم داد ! اصلا گور بابای دنیا که همه اش فتنه است !
گیرم که همه چیزتان را بپذیریم : اشتباهات تان را ، خلف وعده های تان را و ... اما آنچه را که این ملت از شما نمی پذیرند سرباز زدن از امر ولایت است ! حواستان خوب جمع باشد ! گوش تان را خوب تیز کنید !
مباد که روزی دست به کار شویم ... مباد ... مباد ... که طوفانی خواهیم کرد که بیا و ببین .
بدانید که عقد اخوت با کسی نخوانده ایم نه با تو و نه با تو !
تذکر آیین نامه ای :
اگر آخرین نفری هستید که قول میدهید یادتان باشد که در خلف وعده اولین نفر نباشید ! ! !
در خبرنامه دانشجویان مطالعه فرمایید
همیشه سعی ام بر این بوده که در هوای آلوده و مسموم سیاست زدگی تنفس نکنم تا مبادا روح ملکوتی ام دچار ایست قلبی شود و آیات حق که طبیبان دل و جانند به نزدیکانم بگویند : متأسفیم ؛ ما تمام سعی و تلاش مان را کردیم ولی ... .
از این حرف ها که بگذریم و کمی سطح سخن را تنزل بدهیم ، واقعیت پیش روی ملت ایران است که انشاءالله حماسه ای دیگر می آفریند برای خوشحالی دوستان و کوری چشم دشمنان خود !
انتخابات پیش رو به عنوان یک واقعیت باز سنگ محک خوبی خواهد بود برای همه !
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::دوستان بخوانند اما آنان بدانند ::::::::::::::::::::::::::::::::::::
تاریخ خواندنش لازم است اما آیا کافی ست ... ؟
تاریخ را باید خواند اما آیا باید با کتاب هایش عکس یادگاری گرفت ... ؟ و جلد جلد آن را روی طاقچه گذاشت تا دیگران بدانند که ...
تاریخ عبرت است و وای بروزی که ما هم جزو عبرت های تاریخ شویم ...
این روزها باید بی بهانه بود
و
برای رسیدن تلاش کرد ...
برای رسیدن به بهشت
هم باید غصه خورد و هم صبر ...
گاهی هم سکوت لازم است ...
گاهی هم اگر کربلا نیستی ...
اما به دل
شوق رسیدن داری ...
باید ...
از دور ...
بغض ...
گریه ...
و در آخر
سلام کرد ...
...:: السلام علیک یا اباعبدالله (ع) که جان مان به فدایت باید ::...
و
برای رسیدن تلاش کرد ...
هم باید غصه خورد و هم صبر ...
گاهی هم سکوت لازم است ...
گاهی هم اگر کربلا نیستی ...
اما به دل
شوق رسیدن داری ...
باید ...
از دور ...
بغض ...
گریه ...
و در آخر
سلام کرد ...
...:: السلام علیک یا اباعبدالله (ع) که جان مان به فدایت باید ::...