زندگی منهای دین یعنی : مردن پیش از مردن !

                                                                                        بــــــــــازنشـر اول :

اگر اثر تجدد و دنیای مدرن فاصله گرفتن از دین است پس همان بهتر که پشت سیم خاردارهای پادگان سنت که تو میخوانی تحجر ، آرام بخوابم تا از گزند تو و دام هایت در امان باشم !

بیزارم از کسانی که حساب - کتاب شان براساس دنیاست !

امام سجاد میفرمایند : نگاه به اموال و دارایی مردم موجب فتنه میشود ! تعجب از این که چرا هیچ وقت نخواستیم به حرفشان ایمان آوریم ؟!

و مگر فتنه از این بزرگتر هم میشود که داریم آرام آرام اسیر آفت سکولاریسم - در حیطه ی خانواده در بعد اقتصاد و دیانت - می شویم ؟!
به راستی چرا دیگر کسی از دین مان سراغی نمی گیرد ؟

»»» دلسروده ی زیر با همان حال و هوای بالا ... «««

نـــــــدا

ای کاش نمی فروختید به دنیا مرا

می خریدید بیش از آن به عقبا مرا

دل من غصه دار شد وقتی شنید

که نگذاشتند ببینی حتی مرا

کار من گدایی بود ز او آری

پس چرا ندیدند به چشم دارا مرا

حرف دین در جیب گدا بود ولی

ندادند مزد دین چه رسد بها مرا

کبوتر بودم که پریدم ز بام تان

بنشینید و ببینید در هوا مرا

از تکلیف ایام کودکی سهمی به ما

آب و نان سهم تو و بابا مرا

مجنونم و باز در پی لیلی می روم

رواست که بخوانند دیوانه ی شیدا مرا

زین ماجرا که درس عبرتی بگشت

رنگ سیاه برای شما و حنا مرا

غصه بر قصه هایم افزوده شد

صبوری بر همه غم ها از خدا مرا

در میان این همه اجناس زینتی

زیورآلات مال تو و بوریا مرا

مال دنیا همه را فریفته است

یادش بخیر یادی از خدا مرا

آنگاه که تجرد مهمان تان گشت 

بخوان دعای مجیر و بزن ندا مرا