امیدم همه از این پس است ...

این روزها

آنچه را که کم دارم

یک هم نفس است ؛

برای زنده ماندن

دل محتاج

یک هم قفس است ؛

امید به غفلت صیاد دوخته ام

تنها چاره ی رهایی ام

پریدن به روی فرس است ؛

رسیدنم بس مشکل می شود

تا وقتی که دل

پر ز آتش هوس است ؛

آنکه شوق دیدن یار دارد

همتش زیاد و

بیزار از کم و ز بس است ؛

هرکه یار را شناخت

با اغیار چه کار ؟

کو دگر بی نیاز از هرکس است ؛

شرم دارم

از نگه به دیروزم

که امیدم همه از این پس است ؛

پرواز آرزوی دیرینه ام باشد

لیک برای پر کشیدن

دل منتظر فریاد جرس است .

دوشنبه / 11-10-91 / ساعت 1یک بامداد //